De voorbereidingen voor de Gay Games Amsterdam 1998 waren al in volle gang, toen Eugène Litamahuputty begin 1998 op het hoofdkantoor in de Rozenstraat kwam werken. Hij assisteerde Liesbeth van Houten met het vormgeven van de informatievoorziening voor de deelnemers en bezoekers. Al snel daarna kwam ook Erik Musch helpen. ‘Het werd een onvergetelijke tijd.’
Coverfoto: Liebeth van Houten en Eugène Litamahuputty (links)
E-mails liepen geregeld vast
‘Boven café April in de Reguliersdwarsstraat bevond zich het Callcenter. In de maanden voorafgaand aan de Gay Games zaten hier – vooral ’s avonds vanwege het tijdsverschil met ‘de rest van de wereld’ – vrijwilligers telefoontjes en e-mails te beantwoorden. Het was de tijd dat we nog met mappen en ordners werkten om de vrijwilligers te voorzien van de meest recente informatie: oude bladen eruit en vers getypte blaadjes er weer in. E-mails liepen geregeld vast vanwege de trage internetverbindingen. Maar gelukkig hadden we een fax die het altijd wèl deed!
‘Intussen maakten we ons klaar voor de week waar heel Amsterdam naar uitkeek. We kregen honderden vrijwilligers toebedeeld voor de informatievoorziening tijdens het evenement. Onder de bezielende leiding van onder meer Huib Koeleman werden in de weekenden trainingen verzorgd, we maakten tijdschema’s, indelingen voor de infobalies en organiseerden verschillende vrijwilligersdagen om de betrokkenheid van de mensen warm te houden.’
Tekst loopt door onder afbeeldingen
Bij het zien van al die stralende vrijwilligers leefden ze helemaal op
‘De vooravond van Gay Games Amsterdam 1998 zal ik nooit vergeten. Het informatiecentrum in de Stopera bleef de hele nacht open. Immers: we moesten beschikbaar zijn voor onze deelnemers die met nachtvluchten aankwamen. Een groep vrijwilligers zat klaar op de eerste etage van de Stopera, achter de gele desks, in hun gele outfits. De stapels brochures, folders en de uitpuilende infomappen binnen handbereik. We hadden allemaal onze welcome to Amsterdam-smiles paraat.
‘Het duurde uren voordat de eerste deelnemers – volledig uitgeput en moe van de reis – het informatiecentrum binnen slenterden. Maar bij het zien van al die stralende vrijwilligers, leefden ze helemaal op. Een Afrikaanse groep pakte midden in de nacht uit met dans en gezang. En de rest van de nacht hebben de vrijwilligers urenlang Hints gespeeld.’
Met de balkondeuren wagenwijd open
‘De week van de Gay Games zelf heb ik eigenlijk alleen maar doorgebracht in en om de Stopera. De informatiebalies daar waren de hele week bemenst door vrijwilligers, elke dag weer met een nieuwe ploeg. We zaten in het hart van de Gay Games. Met de balkondeuren wagenwijd open – het was die hele week fantastisch weer – kregen we toch alles mee van wat er in de stad gebeurde.
Tekst loopt door onder afbeeldingen
‘Onlangs vond ik correspondentie tussen bestuur en werkorganisatie over de financiële problemen terug. Eerlijk gezegd was ik die al bijna vergeten. Waarschijnlijk komt dat door ons motto in het informatiecentrum: we geven de deelnemers, bezoekers en vrijwilligers de tijd van hun leven, dus laten wij ons hoofd óók niet hangen!’
