Vanaf het begin was Tom Bijlmer betrokken bij de initiatiefgroep van de Gay Games en later zat hij in de sportgroep. Samen met Hein Jan Lapidaire en Ellen Soeters organiseerde hij het tennistoernooi van Gay Games Amsterdam 1998.
Kloof tussen lesbische vrouwen en homoseksuele mannen
Tom: ‘Ik heb voor de Gay Games 1994 in New York zoveel mogelijk Nederlandse deelnemers bij elkaar proberen te krijgen. Dat werd daarna de basis voor de groep vrijwilligers die de Gay Games in Amsterdam hebben helpen opzetten.
‘In de zeventiger en tachtiger jaren was er een behoorlijke kloof tussen lesbische vrouwen en homoseksuele mannen. Pas in de aanloop naar Gay Games zijn die twee groepen bij elkaar gekomen. Dat is heel bijzonder..
‘Wij begonnen met tennis en we hadden het geluk – we laten ons er nog steeds op voorstaan – dat wij een gelijk aantal mannen en vrouwen bij ons eerste tennistoernooi hadden. In 1993 zijn we de Roze tennisvereniging i.o. gestart. Dat is later Smashing Pink geworden, dat nog steeds bestaat.’
Zes dagen op de fiets
‘Voor het tennistoernooi tijdens de Gay Games hadden we de taken verdeeld. Hein Jan deed het wedstrijdgedeelte, Ellen de vrijwilligers en ik de externe contacten.
‘Het toernooi was op de tennisparken van Gold Star, Nieuw Tenniscentrum en Dicky Squash. Drie parken naast elkaar op wat nu de Zuidas is. Na de Gay Games vroeg Gold Star of wij op hun park wilden komen spelen. De eigenaar zei: “Ik heb tijdens toernooien nog nooit tennissers en bezoekers meegemaakt die zo beleefd op hun beurt stonden te wachten.”
Tekst loopt door onder de afbeeldingen
‘Tijdens die week was ik volledig geconcentreerd op het tennistoernooi. Ik zat zes dagen op de fiets om de uitslagen naar het stadhuis te brengen, want we hadden geen fax meer – de faxen op de sportlocaties moesten weg vanwege de financiële problemen.
‘Ik merkte wel dat er een prachtige sfeer in de stad heerste, maar verder heb ik weinig meegemaakt. Pas later zag ik op video al die mensen uit andere landen aan het woord. Ik dacht: Ja, dit is waar Gay Games ook over gaat. Het gaat niet alleen om de sport.’
De stad was voor mij een hoogtepunt
‘Mijn beste herinnering aan de Gay Games was het optreden van New York City Gay Man Chorus in de Beurs. Dat was een van de weinige dingen die ik überhaupt gezien heb. Toen was ik ook helemaal aan het eind van mijn Latijn.
‘Daarnaast stond Het Mandje – het café van Bet van Beeren dat eenmalig tijdens Gay Games heropend werd – op mijn lijstje. Daar moest ik echt naartoe. Verder was de stad an sich een hoogtepunt voor mij.’
Coverfoto: Prijzentafel Smashing PINKstertoernooi 1997