‘Pas toen werd me echt duidelijk wat wij met de Gay Games voor mensen betekend hebben!’

21 jaar was ze en nog maar amper uit de kast, toen ze in 1997 van de Gay Games hoorde: Isabel van Leeuwen. Ze moest voor haar studie Commerciële Economie-Internationaal Management in Rotterdam vier maanden stagelopen bij een organisatie met een internationaal karakter. Dat is echt iets voor mij, dacht ze meteen: ‘Het is marketingtechnisch superinteressant, internationaal en ik kan andere homoseksuele mensen ontmoeten.’

Beeld: Isabel van Leeuwen 
op het Gay Gameskantoor

Een gelijkwaardig homo- en lesbisch evenement

‘Ik heb contact opgenomen en na een bevlogen gesprek met Kees Ruyter ben ik aan mijn stage begonnen. In die maanden heb ik me verdiept in de doelstellingen. De breed gedragen wens binnen de organisatie was dat Gay Games Amsterdam 1998 een gelijkwaardig homo- en lesbisch evenement zou zijn. In eerdere edities bleef het percentage vrouwen altijd ver achter bij het percentage mannen. We hebben toen als doelstelling geformuleerd om minimaal 40% vrouwelijke deelnemers te werven.’

Mijn studie zette ik voor een jaar stop

‘Uit de registratiecijfers bleek dat op dat moment nog maar 28% van de deelnemers vrouw was. Mijn verwachting was dat dat niet zou veranderen als we geen actie zouden ondernemen om vrouwen te bereiken, zich te laten herkennen in het evenement en ze over de streep te trekken. Ik heb toen mijn ideeën hierover binnen de organisatie besproken, er kwam een vacature voor de promotie van het evenement en ik kreeg die baan.’

Tekst loopt door onder afbeelding

‘Mijn studie zette ik voor een jaar stop en samen met mijn collega Brenda van ’t Veer en ons promotieteam ben ik de promotie gaan doen.’

Tekst loopt door onder afbeelding

‘Speciaal aandachtsgebied voor mij was de werving van vrouwelijke deelnemers. We ondernamen verschillende acties. We hadden de DAV – de adviesgroep vrouwen – en belegden brainstormsessies met vrijwilligers en medewerkers. Ook onze adjunct-directeur Niek van der Spek heeft zich er nadrukkelijk voor ingezet. Onze inspanningen hebben er uiteindelijk toe geleid dat er 42/43% vrouwelijke deelnemers waren!’

Tekst loopt door onder afbeelding

Damesdubbel

‘Ik heb ontzettend veel mooie herinneringen aan die tijd. Om de Gay Games te promoten, moest ik veel netwerken. Zo ben ik een keer in m’n eentje naar Berlijn gegaan om een presentatie te geven bij een informatieavond voor vrouwen georganiseerd door mijn contactpersonen. Vlak daarvoor kwam ik erachter dat veel Duitsers geen Engels spraken, dus toen moest ik overschakelen op Duits. Dat vond ik best spannend! Het leuke was dat ik daar bij een sportvereniging een Duitse tafeltennisspeelster ontmoette die mij vroeg of ik met haar de damesdubbel wilde spelen tijdens de Gay Games. Uiteindelijk hebben we samen een bronzen medaille gewonnen!

‘Ook spannend vond ik het interview dat ik met Expreszo’ had om ook jongeren beter te bereiken. Ik was zelf pas 22 en ineens ambassadeur van de Gay Games!’

Tekst loopt door onder afbeelding

De norm in plaats van de uitzondering

‘Met het promotieteam hebben we veel evenementen bezocht, dat was altijd heel gezellig. En o.a. met Niek en onze mascotte Maxime ben ik in Brussel en Lissabon geweest om daar de Gay Games te promoten. Ik vond het ontzettend leuk om andere mensen te enthousiasmeren voor zo’n bijzonder evenement! En dat ik tijdens de Gay Games een keer de norm was in plaats van de uitzondering, is voor mij nog steeds een fantastische herinnering!’

Tekst loopt door onder afbeelding

Hartverwarmend

‘Ik ben afgestudeerd op de effectiviteit van het vrouwenbeleid. In mijn scriptie heb ik de diverse acties en maatregelen om minimaal 40% vrouwen te werven geëvalueerd. Ik heb daartoe o.a. deelnemers uit diverse landen geïnterviewd. Pas toen werd me echt duidelijk wat wij met de Gay Games voor mensen betekend hebben! Veel reacties waren echt hartverwarmend! Nu ik dit vertel voel ik me weer heel trots dat we dit met z’n allen hebben neergezet!’

Tekst loopt door onder afbeelding

‘De Gay Games werden, zeker in Amsterdam, heel breed gedragen. Op een avond was ik bij een optreden van Willeke Alberti op de Dam. Daar zag ik een enorme diversiteit in het publiek. Het deed er niet toe wie of wat je was: iedereen genoot voor mijn gevoel samen, dat was geweldig!

‘Ook op het gebied van zichtbaarheid heeft Gay Games veel betekend, niet alleen in Nederland maar ook ver daarbuiten. Misschien zou het goed zijn ze nog eens naar Amsterdam te halen…’