Judith van Cleeff was coördinator Squash tijdens Gay Games Amsterdam 1998. Voor haar collega’s bij het Grondbedrijf van de gemeente Amsterdam hield zij destijds een dagboek bij in het blad Grip. Hieronder plaatsen we een paar fragmenten en foto’s daaruit.
Zondag 2 augustus 1998
Vroeg op. Geen probleem. Hooggespannen op de fiets naar het Frans Otten. Ik heb die dag de ‘supervisor’ band om. Jacques morgen. Wil de vrijwilligers bij elkaar halen om de dag centraal te beginnen, de nieuwe vrijwilligers van CIOS Heerenveen welkom te heten enz. Als ik aankom is een deel van de mensen al bezig met opbouwen, rommelen, koffie. De receptiebalie en receptieteam worden ingericht door Mariëtte Smit (Milieudienst), de wedstrijdtafel werkt al. De kopieermachine is stuk. Toch nog iets te regelen dus. Van het centrale gezag komt niets en is ook niet nodig. Iedereen doet wat nodig is.
Na een uurtje stressen dringt het geluid van piepende zolen en squashende ballen tot me door. Af en toe hoor je namen noemen. Het toernooi is dus echt begonnen, de mensen zijn bezig waarvoor ze gekomen zijn. Joepie! Het is gelukt. Mijn sores is bijzaak. Die dag breng ik verder door met kalmeren van mensen die vinden dat ze verkeerd zijn ingedeeld. Dit maakt het extra druk bij de wedstrijdtafel. Alle 185 deelnemers zijn tegelijkertijd in huis. Maar het komt allemaal goed.
Tekst loopt door onder de afbeeldingen
Woensdag 5 augustus 1998
Laatste dag van het squashtoernooi. Weer om 06.30 uur wakker. Mara (Judiths vriendin, red.) moet voor de zoveelste keer om 08.00 uur spelen. Wij om 10.00 uur. We zien elkaars wedstrijd weer niet. Cis (Apeldoorn, red.) en ik spelen voor het eerst internationaal: Duitse tegenstanders die vooral zwijgen, jammer. We leren van Floor hoe belangrijk het is geconcentreerd te blijven. En we hebben verschrikkelijk veel plezier.
Na de wedstrijd gauw naar het Frans Otten. Daar zijn de finales al bezig. De voorzitter van de Squashbond is er, en Warner Hemmes van de Gemeenteraad, vrienden en bekenden. Ik zie prachtige finales. Vooral die van de topdames is een bloedstollende vijfsetter tussen de als 1 en 2 geplaatste speelsters uit de VS en Nederland. Ik kan er niets aan doen, de Amerikaanse is een schatje en leuk, maar ik vind het toch leuk als de Nederlandse wint. Ik heb weer mazzel.
Tekst loopt door onder de afbeelding
Zaterdag 8 augustus 1998
Uitslapen, 8 tennisbroekjes aan de lijn en heel veel witte sokken. We hoeven niet veel vandaag. Vanavond naar de Arena voor de sluiting. Een deelnemersmedaille ophalen bij Friendship Village of een GWK kantoor. Onderweg kom ik Ed tegen die mij drie jaar geleden aannam als coördinator squash. De cirkel is rond.
Wil je het hele dagboek in Grip lezen? Kijk hieronder:
