Lucie Gunsing deed, toen ze in de ziektewet zat wegens knieproblemen, vrijwilligerswerk voor de Gay Games op de afdeling registratie.
In diezelfde tijd was ze bezig zwanger te worden via een inseminatie-traject. Na een jaar moest ze vanwege de wet Poortwachter vervangend werk zoeken. Gelukkig kon ze van haar vrijwilligersbaantje betaald werk maken, maar daarvoor moest ze wel op sollicitatie bij Gay Gamesdirecteur Marc Janssens.
Niemand wist ervan
Lucie: ‘De dag voor het gesprek bleek ik zwanger te zijn. Tja, dat hoef je niet te zeggen bij een sollicitatie, maar ik wilde het toch vertellen omdat ik vond dat ik een financieel risico voor de organisatie vormde.
”s Nachts droomde ik dat ik tijdens de Games een kind kreeg en dat ik bij de Sluitingsceremonie een gouden medaille ontving omdat ik de eerste medewerker was die tijdens de Gay Games een kind baarde.
‘De volgende dag vertelde ik die droom aan Marc, hoewel ik nog niet wist wanneer ik uitgerekend was. ‘Gefeliciteerd,’ zei Marc, ‘met je baan en ook met je zwangerschap, ik heb er alle vertrouwen in.’
‘De uitgerekende datum was aanvankelijk 26 augustus, dus ik ging ervan uit dat die droom niet uit zou komen. Behalve mijn vriendin Wilma (en Marc) wist niemand ervan.’
Tekst loopt door onder de afbeeldingen
‘Mijn werkplek was op de Rozenstraat vierhoog. Als zwangere ben je dan niet heel blij, maar tot het eind – ik was inmiddels 30 kilo aangekomen – ben ik naar boven geklommen.
‘Alle inschrijvingen van deelnemers gingen door mijn handen. Inschrijvingen waar wat mee was kende ik uit mijn hoofd, problemen loste ik goed mogelijk op. Ik zat de hele dag te bellen met mijn benen omhoog.
‘Er was trouwens nog een andere zwangere, samen staan we op de foto: “Wie heeft de dikste buik…”.’
Geen oog dicht
‘Ik kom uit de volleybalwereld en daar is het bij toernooien gebruikelijk dat je deelnemers onderdak verschaft. Dus ook nu vroeg een team of ze bij mij konden logeren. Slaapkamer leeggehaald en mijn eigen bed in de kamer alvast omhoog gezet – daar moest ik straks immers bevallen.
‘De Gay Games gingen van start, ik was bij de Opening en verzorgde met mijn koor Dissonant drie buitenconcerten. Ik had totaal geen stress. Op de donderdag in die week begonnen na middernacht de weeën en binnen een mum van tijd was mijn dochter er.
‘Het hele volleybalteam deed geen oog dicht. Het optreden van mijn koor in het Concertgebouw op vrijdag en de Sluitingsceremonie op zaterdag kon ik helaas niet meemaken.’
Mijn kind is hetero
‘Maar ik was alweer snel op de been en zo kwam ik een paar dagen later met baby op kantoor. Jip van Leeuwen feliciteerde mij en ik vertelde mijn droom. Toen kreeg ik van hem een gouden medaille (overgebleven van het kunstrijden op de schaats dat niet door mocht gaan)!
‘Ik heb ’m nog steeds, hij is voor mijn dochter. De baby ging van hand tot hand. Op een gegeven moment lag ze in de armen van Paul van Yperen en toen gaf ze zich helemaal over, ze ontspande totaal. Ik zei: “Mijn kind is hetero”, omdat ze zo op een man reageerde.
‘Op haar twaalfde had ze haar coming out. Ze zei: “Mama ik moet je wat vertellen, ik ben hetero.” Ik ben er zo trots op dat ze dat zo deed.’