De internationale schaatsunie ISU verbood op het laatste moment haar leden deel te nemen aan het figure skating toernooi tijdens Gay Games Amsterdam 1998. Schaatsers uit de hele wereld in hun meest kleurrijke schaatsoutfits waren wanhopig van verdriet.
De aanwezige cameraploegen van de NOS, RTL, Hart van Nederland en AT5 filmden de huilende sporters. Gelukkig bleef Nanda van der Wiel, assistent van de directeur Sport, kalm en verzon samen met de coördinator van het kunstrijden, Daan Boer, een list.
Dat verdriet blijf ik me herinneren
Nanda: ‘Dat verdriet over dat het kunstrijden niet door mocht gaan blijf ik me herinneren. Dat ik ’s ochtends bij de ijsbaan aankwam en iedereen zo verslagen zag. Dat is bij mij het meest binnengekomen.
‘Op een snel geïmproviseerde persconferentie kondigden wij toen aan dat we in plaats van het toernooi een demonstratiewedstrijd gingen organiseren. We riepen iedereen op om de schaatsers te komen steunen. En tijdens die demonstratie in een afgeladen Jaap Eden IJsbaan legde burgemeester Patijn vanaf het ijs aan de hele wereld uit dat dit soort discriminatie precies de reden was waarom de Gay Games zo broodnodig waren en dat Amsterdam dat niet accepteerde.’
Paren van hetzelfde geslacht
‘Voor ons was cruciaal dat de ISU de officials verbood om te jureren tijdens het toernooi waaraan paren van hetzelfde geslacht deelnamen. Anders mochten die nooit meer als official aan officiële wedstrijden deelnemen.
‘Dat was de belangrijkste reden waarom het niet door kon gaan, want ik denk dat de deelnemers het risico nog wel hadden durven nemen om nooit meer aan een officieel toernooi mee te mogen doen. Er zaten een aantal kunstrijders van topniveau bij, maar velen waren niet op dat niveau actief. Ze hadden wel jaar in, jaar uit voor de Gay Games getraind en heel veel geld gestopt in privélessen en de huur van een ijsbaan. Mensen waren zo teleurgesteld dat de officiële wedstijd geen doorgang kon vinden!’
Een waanzinnig mooie show
‘Wat is er mooier om met je eigen partner te kunnen dansen? Dat gold voor het ballroom dansen, dat een van de mooiste evenementen van de Gay Games was, maar ook voor het kunstrijden op de schaats.
‘Uiteindelijk is de demonstratiewedstijd een waanzinnig mooie show geworden. Maar het was maar één dag waarop je als kunstrijder kon shinen, terwijl je normaal de hele week tijdens het toernooi hadden kunnen schitteren.’
Lees het volledige ervaringsverhaal van Nanda op de website van Movisie
Coverfoto: Nanda met de Gay Gamesvlag op de Jaap Eden IJsbaan in 1997 (foto: Marian Bakker)