Fotograaf en filmmaker Louise Verbree werd door Marian Bakker benaderd met de vraag of ze foto’s wilde insturen voor de tentoonstelling Lesbian ConneXion/s die tijdens Gay Games Amsterdam 1998 te zien zou zijn. Ze woonde toen net in Nijmegen en was via ‘Villa Lila’ – het plaatselijke roze huis – betrokken bij het organiseren van tentoonstellingen.
Lesbische rolmodellen
‘Dat vond ik een mooi initiatief,’ vertelt Louise. ‘Het ontbrak in mijn ogen aan Lesbische rolmodellen, zeker als het ging om alledaagse beelden van Lesbische levens in Nederland maar ook in andere landen.
‘De opening van de tentoonstelling was een prachtig moment om op een prachtige locatie een ’thermometer’ te kunnen steken in de Lesbische levens van fotografen verspreid over vele Europese landen.’
Tekst loopt door onder de afbeelding
Onaantastbaar en onbevreesd
‘Wat ik me herinner van die week was de geweldige sfeer in de stad, de oneindig veel Gay Gamespasjes in de trams, metro’s en op straat. Bungelend aan trotse nekken van al die mensen van verschillende nationaliteiten en heel goed herkenbaar voor iedereen.
‘Nog nooit heb ik me zo trots en gesteund gevoeld door de saamhorigheid van zoveel mensen. Plots waren we in de meerderheid en leek het even de omgekeerde wereld. We waren onaantastbaar en onbevreesd. Nou ben ik nooit bang geweest of voorzichtig over mijn homoseksualiteit maar het was toch een heel fijn gevoel.’
Tekst loopt door onder de afbeelding
Een enorme verkleeddoos
‘Aan het project Lesbian ConneXion/s werd tijdens de Gay Games een fotoworkshop gekoppeld. Ik had bedacht om een Lesbische Nachtwacht te fotograferen, aangezien bijna iedereen de Nachtwacht kent en het me wel een statement leek om die te ‘verlesbischen’.
‘Het zou een soort collage moeten worden van verschillende deelnemers in verschillende rollen en personages. Dus uitgerust met een enorme verkleeddoos en allerlei attributen maakten we die dag onze eigen Nachtwacht.
‘Natuurlijk hadden we het over fotografische technieken en verlichting, maar zeker zo leuk was het om onszelf te verkleden en gefotografeerd te worden door de medecursisten.’
Tekst loopt door onder de afbeelding
Trots
‘De Gay Games hebben leuke contacten opgeleverd en zeker ook een zaadje geplant naar latere projecten. Zo heb ik met een Europese subsidie een reizende tentoonstelling georganiseerd met mijn toenmalige zakenpartner San Sperber. Het project, over discriminatie op grond van leeftijd, gender, seksuele voorkeur en etniciteit, had als motto Be equal, be different.
‘En dit was weer een startpunt voor de internationale tentoonstelling Facing Lesbian Lives over lesbisch zijn in Nederland, Bulgarije, Zuid-Afrika en Nicaragua: zestien portretten door vier fotografen, waaronder ikzelf. Om rolmodellen te creëren van gewone lesbische vrouwen.
‘Het waren hele inspirerende samenwerkingen met verschillende homo-organisaties en ik ben nog steeds trots en dankbaar dat we deze projecten hebben mogen organiseren en volbrengen. Met heimwee denk ik terug aan die tijden…’