Van Minke Douwesz (pseudoniem van Greet Kuipers) is zojuist haar nieuwste boek Het laatste voorjaar verschenen, waarin een passage over Gay Games Amsterdam 1998 voorkomt.
Greet deed indertijd mee aan het bridgetoernooi. ‘Mijn mooiste herinnering is het opengaan van de deur van de ArenA, de warmte in het stadion, de muziek die draaide. Tot op heden komt deze beat van dj Van Bellen me voor als de mooiste en opwindendste die ik ooit gehoord heb.’
Coverfoto: Greet Kuipers in 2023
Een brug
‘Van 1980 tot 1992 woonde ik in Amsterdam. Ik studeerde er geneeskunde. Helaas lukte het me niet om een opleidingsplaats psychiatrie te bemachtigen. Die vond ik in ’s Hertogenbosch.
‘Het was behoorlijk wennen, een lesbisch uitgaansleven was er niet. In het tweede jaar vroeg een collega of iemand zin had om met haar op bridgecursus te gaan. Dat wilde ik wel. Later kreeg ik, ook via mijn werk, een nieuwe relatie. En toen werden de Gay Games gehouden in Amsterdam, een unieke gelegenheid om een brug te slaan tussen mijn oude en mijn nieuwe leven.’
Een ongekend gevoel
‘Aan hockey of roeien deed ik niet meer. Maar er werd gebridged, in het prachtige hotel Krasnapolsky. Ja hoor, mijn heteroseksuele bridgepartner deed net zo lief mee. Ze kwam alleen naar het toernooi, dat op dinsdag en woensdag werd gehouden.
‘Zo stond ik in mijn eentje bij de ingang van de Arena waar de deelnemers zich verzamelden voor de intocht in het stadion. Mijn vriendin zat binnen. Net als bij de Olympische Spelen liepen we in landenteams langs de volgepakte tribunes. Mijn mooiste herinnering is het opengaan van de deur, de warmte in het stadion, de muziek die draaide. Tot op heden komt deze beat van dj Van Bellen me voor als de mooiste en opwindendste die ik ooit gehoord heb.
‘Later, op de tribune, naast mijn vriendin werd ik overvallen door een ongekend gevoel van vrijheid, veiligheid en kracht. Iedereen om mij heen was net als ik. Burgemeester Patijn sprak een oprecht hartelijk welkom uit. En Martina Navratilova, live op een scherm, zei met haar sonore stem: “Let the games begin”.’
Tekst loopt door onder afbeelding
Dat had ik mooi voor elkaar
‘Het bridgetoernooi was natuurlijk een stuk ingetogener. Tijdens het spelen mag er niet gepraat worden. Er deden tachtig paren mee, uit Noorwegen, Japan, Frankrijk, de Verenigde Staten, etc. Mijn blonde bridgepartner zat er opgewekt en ontspannen bij. Twee Texaanse mannen wierpen mij een blik van verstandhouding toe: dat had ik mooi voor elkaar.
‘Ondertussen bezocht mijn vriendin het zwemmen, en atletiek. ’s Avonds keken we een film op de Nieuwmarkt, in de open lucht, waar ook gegeten en gedronken kon worden.’
Tekst loopt door onder afbeelding
Zoiets zou ik nooit meer meemaken
‘We waren best tevreden met onszelf, bij de eerste veertig geëindigd. De volgende dag ging het minder goed, we werden 44e. Later in de week ging ik nog naar het roeien op de Bosbaan kijken.
‘Tijdens de sluitingsceremonie was ik weemoedig. Zoiets zou ik nooit meer in mijn leven meemaken. De Gay Games hebben mensen van de lhbti+ gemeenschap even laten voelen wat het is om in plaats van altijd in de minderheid en een tikje bang, samen-zichtbaar-met-velen te zijn, een groot dragend, levend weefsel van liefde en plezier!’
In Het laatste voorjaar (2023) beschrijft Minke Douwesz de gedachten en gevoelens, de zorgen en genoegens van een vijftiger die besluit het roer om te gooien en op de fiets haar eigen weg te gaan. Een must-read voor wie zich bekommert om natuur en milieu.
Fantastisch boek wederom, dank je, Greet. Het was eindelijk weer eens thuiskomen, net als Strikt en Weg maar dan in deze tijd met vervuiling en oorlog alom. De 3e Sekse, ja, laten we dat weer gebruiken als Liefde met een hoofdletter, voor wie de liefde niet is beperkt tot de privé sfeer.