‘Met een klapzoen stond ik daar met een gouden medaille’

Deel dit bericht

Gay Krantjournalist Rob van den Berg had een druk programma af te werken. Hij moest verslag doen van de marathon, de roeiwedstrijden, de hoge hakken hindernis in het Vondelpark, het fake huwelijk midden in de nacht in Krasnapolsky, een kookcursus in een restaurant op de Nieuwezijds, rolstoeldansen. Te veel om op te noemen. ‘Mijn dagen waren gevuld.’

Coverfoto: gemaakt door Janine van Doorn

Of ik de foto maar wilde nemen

‘Het begon al bij de Stopera. Daar kreeg ik na accreditatie mijn perskaart die toegang gaf tot alle evenementen in die augustusweek. Mijn opdracht was zoveel mogelijke sport- en cultuuractiviteiten te verslaan. De Gay Krant verscheen in plaats van eens in de veertien dagen iedere dag. Terwijl de internationale en nationale persmuskieten in de rij stonden voor hun pas, slingerde zich naast ons een rij van deelnemers die hun toegangsbewijs op kwamen halen. Honderden mannen en vrouwen van alle nationaliteiten wachtten geduldig op hun beurt.

‘Buiten gekomen was de stad Amsterdam veranderd in een warme plaats waar iedereen welkom was. Wij waren in de meerderheid, zo voelde dat. Bruggen waren versierd met gele banieren met het tulplogo. Op de Blauwbrug stonden twee agenten met om hun mouw een regenboogband. Een donkere vrouw uit Zuid-Amerika, ze sprak Spaans, vroeg mij angstig waarom die twee daar stonden. “Die zijn er om alles in goede banen te leiden”, antwoordde ik. Toen er een paar gays uit Nieuw-Zeeland met de dienstdoeners op de foto ging, sloeg zij onmiddellijk om. “Dat wil ik ook”, zei ze. Of ik de foto maar wilde nemen.’

Iedereen praatte met elkaar

‘Zo verrast en blij als zij was, liepen we door de Amstelstraat, over het Rembrandtplein naar de Bloemenmarkt. Het was augustus maar er waren tulpen in overvloed. Speciaal gekweekt voor de Gay Games. Normaal zijn tulpen in het vroege voorjaar te koop. Hier nam ik afscheid van haar, haar naam was Christiani.

‘Van het gratis openbaar vervoer werd grif gebruik gemaakt. Er heerste een reuze goede stemming in trams en metro. Iedereen praatte met elkaar op weg naar de opening in de ArenA. Wat een uitzinnige menigte was daar. Vooropgegaan door o.a. modeontwerper Jean Paul Gaultier liepen alle sporters met de vlag van hun land in een rij de ArenA binnen. It is raining men zongen The Weather Girls. Alles thuis live te zien op tv. Onze premier Kok zat bovenin het stadion mee te genieten.’

Dan weten ze thuis dat ik gay ben

‘Op het Amstelveld was een feest gaande en ik hoorde mijn naam. Daar stond Christiani met vele internationale bewonderaars. Wat bleek? Zij had een gouden medaille gewonnen. Zij hing die om mijn nek en zei: “In mijn land kan ik niet zeggen dat ik gewonnen heb op de Gay Games. Dan word ik opgepakt. Jij hebt mij in het eerste uur van mijn verblijf geholpen. Deze is voor jou.” Met een klapzoen stond ik daar met een gouden medaille.

‘Later, op een van de afscheidsfeesten kwam een Amerikaan op mij af en zei: “You are reporter?” Mijn bevestiging leidde tot een biecht van wat hij had meegemaakt. Peter kwam uit Montana. Hij was minister. “Minister”, zei ik, “in wat?” Hij moest lachen en verduidelijkte dat hij bij de kerk hoorde. Hij liet een zilveren medaille zien: “Hier kom ik niet mee door de controle op het vliegveld, dan weten ze thuis dat ik gay ben. Daar krijg ik last mee. Die krijg jij van mij omdat ik zo’n feest nooit eerder heb meegemaakt.” Zilver en goud nam ik mee naar huis. Het was de mooiste week in mijn leven.’

Foto: Janine van Doorn
Rob van den Berg

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *